बाण
किती बाण त्यांनी सोडले होते
फुलांसारखे मी झेलले होते !
सुखी मी असे दु:खासवे हेही
सुखाच्या जिव्हारी लागले होते
करू सांग मी तक्रार कोणाशी ?
धरेला नभाने झोडले होते !
कसा सांग बोलू आपल्यांशीही ?
कुठे आपलेही आपले होते ?
कसे मी तुलाही ओळखायाचे ?
कुठे तू मलाही जाणले होते !
कितीदा ख-याचे पूर आलेले
कितीदा खरे ना वाटले होते !
गुणाकार होता शून्य आयुष्या !
जमेला वजाने भागले होते !
किती उंच गेला आपला झोका !
किती श्वास आपण रोखले होते !
तरी राहिले ते केवढे मागे ...
जरी लोक शिकले सवरले होते !
... देवीदास हरिश्चंद्र पाटील
किती बाण त्यांनी सोडले होते
फुलांसारखे मी झेलले होते !
सुखी मी असे दु:खासवे हेही
सुखाच्या जिव्हारी लागले होते
करू सांग मी तक्रार कोणाशी ?
धरेला नभाने झोडले होते !
कसा सांग बोलू आपल्यांशीही ?
कुठे आपलेही आपले होते ?
कसे मी तुलाही ओळखायाचे ?
कुठे तू मलाही जाणले होते !
कितीदा ख-याचे पूर आलेले
कितीदा खरे ना वाटले होते !
गुणाकार होता शून्य आयुष्या !
जमेला वजाने भागले होते !
किती उंच गेला आपला झोका !
किती श्वास आपण रोखले होते !
तरी राहिले ते केवढे मागे ...
जरी लोक शिकले सवरले होते !
... देवीदास हरिश्चंद्र पाटील
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा