मागे - पुढे
08.05.2020
पुढील 3 वाक्ये मी लॉक डाऊन उठेपर्यंत कायम ठेवणार आहे. दि. 04.05.2020 पासून नव्याने सुरू झालेल्या म्हणजेच कोरोना लॉक डाऊन 1 , 2 व 3 धरून आज सलग कितवा तरी दिवस असावा. मी ते दिवस मोजणेही सोडून दिले आहे. हा लॉक डाऊन 17 मे पर्यंत वाढवलेला आहे. तर काल रात्री झोप नीट लागलीच नाही. साडेअकरा वाजता सौ.ला तहान लागली म्हणून उठलो. तिला पाणी आणून दिले आणि मोबाईल घेऊन कोरावर गेलो. कोरावर एक अधिसूचना आहे. माझी माहिती कोरावर दहा हजार लोकांनी पाहिली आणि माझे एक उत्तर एक हजार लोकांच्या ज्ञानभांडारात कोराने सामाविष्ट केल्याचीही दुसरी अधिसूचना होती. हे काही तरी ब-यापैकी होत आहे. लेखनाचे सार्थक झाल्यासारखे वाटले. कोरावर एका सुप्रसिध्द ब्लाॅगरचे एक उत्तर वाचता वाचता मला माझ्या ब्लाॅगसाठी एक वेगळीच कल्पना बारा वाजून दोन मिनिटांनी सुचली. ती आता इथे सांगत नाही. कारण त्यावर अजून खूप विचार व्हायचा आहे. शिवाय ती कल्पना dehdays या माझ्या इंग्रजी ब्लाॅगसाठी अधिक उपयुक्त आहे. पहिला लेख तयार झाला की तुम्हांला या ब्लाॅगवरही कळवतोच. ती लेखांची मालिका असेल , त्याचे एक स्वतंत्र पानही dehdays या माझ्या इंग्रजी ब्लाॅगवर असेल व ही लेखमालिका आपल्यापैकी अनेकांना स्वत:च्या आयुष्याशी पडताळून बघण्याच्या मोहात पाडणारी असेल, एवढे नक्की. अर्थात , लवकरच ही मालिका आणि पान इथेही (मराठीत) सुरू करीन . तुम्हांला कळवीनच. दरम्याने कोरोनाचा हैदोस सुरू आहेच. मुलाकडे पुण्याला जायचे अजून तरी शक्य होत नाहीय. 17 मे ला लॉक डाऊन उठेल न उठेल. काय करायचे हेच कळेनासे झाले आहे. सकाळी नेहमीप्रमाणे सहा वाजता जाग आली पण आज नळाला पाणी येणार नसल्याने व रात्री झोप नीट न लागल्याने झोपलो तो पावणेआठ वाजता उठलो. सूर्य त्याची किरणे खिडकीतून पाठवून मला कधीपासून जागा करण्याचा प्रयत्न करीत होता कोण जाणे ! हल्ली कोरोना लॉक डाऊनपासून व उकाडयामुळे बरेचदा झोप नीट लागतच नाही. त्यामुळे दिवसाचे शेडयूल बरेचदा बदलत चालले आहे. काही गोष्टी वेळेवर करणे तब्बेतीसाठी अत्यावश्यक असते, पण तेच होत नाहीय. असे किती दिवस चालणार आहे कोण जाणे ! नाश्ता झाल्यानंतर सौ. बीनाकडे जाऊन आली. तिचे चित्त ठीक नाही. गोळयांच्या अर्धवट ग्लानीत ती काही तरी बडबडत होती. ती हयातून कधी बाहेर येणार तेच कळत नाही. वाईट वाटते. तिकडे मागच्या दारी उर्मिच्या घराचे लॉक डाऊनमुळे बंद पडलेले बांधकाम गेल्या चार दिवसापासून सुरू झाले आहे. सत्त्या त्यावर लक्ष ठेवून आहे. त्यातच आमचा जिल्हा रेड झोनमध्ये जातोय. आज एकूण रूग्णसंख्या 18 झाली आहे.
दुपारी वामकुक्षीच्यावेळी डोळयांवर एक हॉस्पिटल दिसले. रूम खूप मोठी आहे. मी मध्यावर उभा आहे. हॉस्पिटलमध्ये पेशंटस् , स्टाफ आहेत. स्टाफची कामे सुरू आहेत. माझ्या समोरच्या भिंतीला टेकून उजवीकडील काॅटवर झोपलेला एक उभटगोल चेह-याचा चाळीसपंचेचाळीशीतील मध्यमगौरवर्णीय पुरूष माझ्याकडे बघून हसतोय. त्याला बहुतेक डिस्चार्ज मिळणार असल्याचा भाव त्याच्या चेह-यावर आहे. अचानक त्याच्या शेजारी स्वामी समर्थ येवून काॅटवर बसतात. तेही माझ्याकडे बघून हसतात. त्यांच्या हातात जपमाळ असते. त्या हातानेच ते पुढे निर्देश करतात. मी तिकडे बघतो तर चक्क श्रीकृष्ण डाॅक्टरचा अॅप्रन घालून , स्टेथोस्कोप लावून, सलाईन स्टँड नीट लावत असतो ! त्याने काही तरी निश्चय केलेला त्याच्या ठाम चेह-यावर दिसत होता. अगदी तरूण वयातला हा श्रीकृष्ण आहे व तो आता कोरोनाच्या लढाईत डाॅक्टर बनून स्वत:च उतरतो आहे, असे मी मनात म्हणत असतानाच माझी लिंक तुटली. आता परमेश्वरच लढायला उतरला तर कोरोनावरचा विजय फार दूर नाही. संध्याकाळी पाच वाजता उर्मिला धावती भेट देवून गेली. थोडा काळ लंबूवहिनीही येऊन तिचे सुकवण घेऊन गेली. आज दिवसभरात ती दोनदा येऊन गेली. बीनाही संध्याकाळी दोनदा येऊन गेली. उद्या ती डाॅक्टरकडे जाणार आहे. त्यांना सांगायचे मुद्दे तिला लिहून द्यायचे आहेत. ते डाॅक्टर माझेही मित्र आहेत. मी व्यक्तिश: त्यांना व्हॉट्सॲपवर बीनाकडे अधिक लक्ष देण्याबाबत विनंती करावी का हा प्रश्न आहे. बीनाची आई आली तर विचारून बघू. सद्या सात वाजले आहेत. दिवाबत्ती करूया. दोन्ही घरातील दिवाबत्ती झाली. जगतकल्याणाची प्रार्थना झाली. सिरियल बघून झाली. बीनाच्या आजारपणाचे मुद्दे लिहून झाले. तोवर जेवणाची वेळ झाली. आज उकडया तांदळाची पेज प्यायची. मग पेज प्यायला बसलो तेवढ्यात बीनाची आई आली. पेज लवकर संपवून तिला मुद्दे वाचून दाखवले. बीनाला लवकरात लवकर यातून बाहेर काढले पाहिजे म्हणून सांगितले. डाॅक्टरांना विषयही काढला तर तीच म्हणाली की तुम्ही त्यांच्याशी फोनवर तिच्या आजाराच्या मूळ कारणाबद्दल बोला. मी म्हटलं मी त्यांना थोडया वेळाने व्हॉट्सॲपवर मेसेज करतो. तो तयार केला व सौ. कडून नीट वाचून घेतला. तिने दोन बदल सुचवले ते केले आणि सव्वा दहा वाजता डाॅक्टरांना मेसेज केलाही. आता रात्री 11.23 ला धन्यवाद देणारा त्यांचा संदेश आला आहे. चला निदान अंथरूणावर तरी पडूया....
( क्रमश: )
...........
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा