सत्य
रोखलेली आसवें मोकळी कर !
काळजाशी तू मला एकदा धर !
कोणते हे अंतरी दु:खं आहे ?
कोंडलेले हुंदके बोलु दे तर !
मेघ हृदयी थांबले का कळेना...
सांग हृदयी थांबली का बरे सर...
हया उन्हाला रोजचे सोसशी तू
काय बोलू ; सावली भाजते जर !
कोणते हे सत्य जे झाकशी तू ?
हा कशाला चेहरा चेह-यावर ?
.... श्री . देवीदास हरिश्र्चंद्र पाटील
..............................................
दरी
मला आता जरा शंका तुझी आली खरी आहे
सुखा तू थांब दाराशी ; व्यथा माझ्या घरी आहे !
कधीपासून ते मीही स्वत:शी बोललो नाही
तुला जे सांगतो आहे मनाच्या मंदिरी आहे !
तुला आता हवी आहे कथा माझ्या जवानीची
तुलाही वाटते आहे ... तिथे काही तरी आहे ... !
तुझ्यावर शेर एखादा मला आता करू दे ना...
मला तू सांग आता जे तुझ्याही अंतरी आहे !
कितीसे खोल जावे मी ... कितीसे खोल जावे तू ...
कळेना खोल प्रेमाची कितीशी ही दरी आहे !
.... देवीदास हरिश्चंद्र पाटील
टीप :
मराठी गझलबद्दलचा अशी शिका मराठी गझल हा लेखही अवश्य वाचा .
1 टिप्पणी:
अप्रतिम
टिप्पणी पोस्ट करा